essia

Minzu (Kongo), asia, esia (Ghana), abing (Gabon, Kameroen), owewe (Nigeria), abalé (Ivoorkust), wulo, bossoho (Zaïre).

Petersianthus macrocarpus Liben (= Combretodendron africanum (Welw. ex Benth. et Hook f.) Exell).

Tropisch West-Afrika.

Hoogte gemiddeld 40 m, de 15-20 m lange rechte cilindrische takvrije stam heeft een diameter van 0,6-1,0 m, maximaal 1,2 m. De onderzijde van de stam is vaak gezwollen.

Zaaghout en fineerhout.

Het roodachtig bruine kernhout vertoont in het algemeen geen bijzondere tekening. Soms kunnen echter donkere strepen voorkomen die het hout vooral op het kwartierse vlak een wat decoratiever aanzien geven. Vers gezaagd heeft het hout een sterke onprettige geur, die lijkt op rotte kool. Deze geur verdwijnt echter tijdens het drogen. Het lichtgekleurde spint is 80-100 mm breed.

loofhout

Kruisdraad.

Matig grof.

700-950 kg/ m3 bij 12% vochtgehalte, vers 1000-1200 kg/m3.

Vermoedelijk groot.

Langzaam, met sterke neiging tot scheuren, splijten en vervorming. Essia is vrijwel niet versneld te drogen.

In relatie tot het hoge gewicht is essia, zowel met handgereedschap als machinaal, tamelijk moeilijk te bewerken.

Goed.

Vermoedelijk slecht.

Goed.

Heeft in West- Afrika een matige weerstand tegen aantasting door termieten.

Zeer moeilijk.

Vanwege zijn fraaie uiterlijk geschikt voor meubelen en fineer. In Nederland werd het wel toegepast in de vorm van triplex vloertegels. Plaatselijk wordt essia gebruikt voor zwaar en grof constructiewerk en voor dwarsliggers. De voornaamste reden dat essia weinig wordt gebruikt, is de kwaliteitsvermindering van het hout die tijdens het drogen optreedt.